Άλλη μια σκηνή από το έργο της «ανεξάρτητης υπερβατικής υποψηφιότητας» του πολιτικά μεταλλαγμένου, προερχόμενου από τα πολιτικά αζήτητα, υποψήφιου της κυβέρνησης του Μνημονίου και της ανεργίας, στο μακρύ σενάριο της αναζήτησης νέων ρόλων στη πολιτική του καριέρα, είδαμε το τελευταίο Σαββατοκύριακο πριν την κατάθεση των υποψηφιοτήτων για τη περιφέρεια Πελοποννήσου.
Η σκηνή θα μπορούσε να έχει κωδική ονομασία «η αλλαγή των πράσινων σερβιτόρων» στο Καπηλειό του Θόδωρου Πάγκαλου «όλοι μαζί τα φάγαμε», αλλά ήταν εξαιρετικά αναμενόμενη και χιλιοπαιγμένη.
Τα στημένα παιχνίδια του προβλέψιμου σεναριογράφου, δεν πείθουν κανένα για την ανεξαρτησία του «τζάμπα μάγκα» αγωνιώντος πρωταγωνιστού.
Κάνοντας την υπέρβαση και δημιουργώντας τη ρήξη του, αντικατέστησε υποτίθεται, φερόμενο ως αντιπεριφερειάρχη, που όλως τυχαίως έλειπε στο εξωτερικό τη κρίσιμη στιγμή με άλλον από τον ίδιο πάγκο.
Αυτό κι αν είναι ανεξαρτησία !
Άλλαξε τον κυβερνητικό δήμαρχο του Δήμου των 1400 κατοίκων, με τον υποψήφιο κυβερνητικό βουλευτή, αποδεικνύοντας την ανεξαρτησία του από την κυβέρνηση, και επιβεβαιώνοντας έτσι τη συμφωνία για τέσσερις στους πέντε αντιπεριφερειάρχες από τον κυβερνητικό χώρο, καθώς και ότι για τις επιταγές που έλαβε, ανέλαβε συγκεκριμένες δεσμεύσεις.
`Έπρεπε να γνωρίζει ο εκφραστής και απολογητής του νεοφιλελευθερισμού, μόνιμος «μετρ» των κομματικών παρασκηνιακών μαγειρείων, αν οι επιταγές που έλαβε ήταν μαύρες ή λευκές, και με σφραγίδα ΔΝΤ ή Τρόїκας.
Εμείς πάντως σίγουρα γνωρίζουμε ότι ήταν πολιτικά ακάλυπτες, όπως και όλες του οι πολιτικές συναλλαγές, μια που ο ίδιος εδώ και αρκετά χρόνια κοσμεί με τη παρουσία του τις σελίδες του «πολιτικού Τειρεσία».
Δυστυχώς για τον ίδιο, άρχισαν να τον αντιλαμβάνονται και οι νέοι πολιτικοί του συνεταίροι.
Οι αρματολοί του Μοριά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.